Vuuraspect in onze samenleving flink verhoogd
Het blijft lastig om je iets concreets voor te stellen bij elektromagnetische straling. De maatschappij is ervan doordrongen, iedereen is voortdurend in de weer met de mobiele telefoon en elk gebouw dat je binnenkomt heeft wifi. Het gaat om een vorm van straling die het vuuraspect in onze samenleving flink verhoogt. Een zendmast sproeit namelijk minuscule elektrische vuurdeeltjes in de lucht. Vuur is één van de oerprincipes waarop het leven is gebaseerd, een element uit het rijtje ‘aarde, water, lucht en vuur’. Voor een gezonde samenleving behoren deze met elkaar in harmonie te zijn.
Dat is de boodschap van Christine van Blokland en Gary Barham die hun krachten hebben gebundeld in hun woonbiologische organisatie Living Earth. Onvermoeibaar blijven ze mensen erop wijzen hoe belangrijk het is om bewust met onzichtbare energievelden om te gaan en waarom. Van Blokland: ‘De aarde heeft z’n eigen aardmagnetisch veld waarmee het ons tegen de velden van de zon beschermt. Zodra er gaten in die bescherming vallen, krijgen we op aarde problemen. Een voorbeeld daarvan zijn de gaten in de ozonlaag. Het menselijk lichaam heeft ook een eigen elektromagnetisch veld. Beschadigt dat, dan dringt straling door tot in ons lichaam en beschadigt essentiële functies.’
Ecologische huizen
Barham is woonbioloog. Hij was betrokken bij de bouw van ecologische huizen. Tot zijn verbazing zag hij dat mensen die na oplevering meteen volzetten met draadloze apparatuur en nog steeds dachten gezond bezig te zijn. Een inzicht dat een keerpunt in zijn carrière vormde. Hij besloot zich ervoor te gaan inzetten om mensen bewuster te gaan maken. Met Van Blokland deelt hij zijn idealen. Na een commerciële loopbaan verdiept ook zij zich nu in de effecten en mogelijke oplossingen voor het probleem van elektromagnetische straling.
Ingedekt
Volgens Barham is het op dit moment alleen mogelijk om straling voor communicatie te gebruiken op een manier die ongezond is. ‘Vroeger werkten uitsluitend militairen ermee, die hadden walkietalkies en radars. De hoeveelheid toegestane schadelijke radiofrequenties was begrensd. Inmiddels zijn de normen flink verruimd. Dat wekt de indruk dat het veilig is. Niemand neemt de aansprakelijkheid op zich, leveranciers van draadloze apparatuur hebben zich ingedekt met uitsluiting zodat je ze nooit aansprakelijk kunt stellen als je er ziek van wordt. Er is ook geen verzekeringsmaatschappij die het probleem afdekt. Bij elke mobiele telefoon krijg je een gebruiksaanwijzing en voorwaarden. Daarin staat dat je de telefoon nooit dichter dan 2,5 cm bij je lichaam mag houden. Maar je hebt dat ding wel in je hand. Komt het tot een rechtszaak, dan heb je die telefoon altijd binnen die afstand van je lichaam gehouden.’
​
Hotspot
Van Blokland: ‘Wat veel mensen zich wel realiseren, is dat als we de bodem met chemicaliën bewerken, we die via de voeding zelf ook binnen krijgen. Hoe ernstig lucht- en waterverontreiniging zijn, weten we ook.
Maar dat het vuuraspect de laatste decennia zo is toegenomen, daar hoor je nauwelijks iemand over.’ Op de vraag wat we zouden moeten doen om de situatie te veranderen, antwoordt Van Blokland: ‘Inzien hoe ons lichaam functioneert, maatschappelijk breed het gesprek voeren en onze overheden erop aanspreken. In relatief korte tijd is het ‘not done’ geworden om in de nabijheid van een ander te roken. Maar we vinden het wel heel normaal om in de hotspot van een ander te zitten. Er zijn gelukkig plekken waar de straling wat minder is of waar je het kunt vermijden. Kijk eens kritisch naar hoe de gemiddelde werkplek er tegenwoordig uitziet. Mensen zitten minimaal acht uur per dag te bashen in straling. Ook thuis staan printers, routers, een DECT-telefoon en is er wifi. Weet wat je in huis haalt en hoe je omgeving eruitziet.’
Experiment
De grootste zorg voor Barham gaat over de toekomst: ‘Niemand weet wat de elektromagnetische techniek veroorzaakt op lange termijn. Eigenlijk zijn we één groot experiment aangegaan. Alles is met alles verbonden op energetisch niveau. Dat is een niveau hoger dan het fysieke, en het is inmiddels volledig verstoord door de elektromagnetische techniek die wij gebruiken. De wetenschap weet zelf niet hoe het werkt, maar gebruikt het wel. Maar hoe weet je of iets veilig is als je niet weet hoe het werkt? Richt je op de quantummechanica als je erachter wilt komen. Dat gaat over de allerkleinste deeltjes in de fysieke wereld. Die maken de elektronica mogelijk. Een elektron is een deeltje van de quantummechanica dat je moet onderzoeken als je wilt snappen hoe het op fysiek niveau werkt. Als je dat doet, zie je dat de wereld van de quantummechanica en de fysieke wereld niet met elkaar matchen, ze lijken geen verbinding te hebben. Dat is een groot raadsel voor wetenschappers.
​
Maar op quantumniveau zijn best al verbindingen zichtbaar. Je kunt het vergelijken met hoe homeopathie werkt of acupunctuur. Die doen dat niet op het fysieke niveau, maar een stap hoger, waar dus ook de elektronica werkt, het energetische niveau. Hoe hoger je gaat, hoe fijnstoffelijker het wordt, totdat je bij het geestelijke komt. Je hoeft geen enkele wetenschapper te vragen een verklaring te geven hoe de geest werkt, want daar komen ze echt niet. Er zitten ongeveer drie niveaus tussen het fysieke en het geestelijke. De elektromagnetische straling bevindt zich nog steeds een beetje in de fysieke wereld, maar eigenlijk ook net weer niet.’
Vissen
Van Blokland: ‘Je kan het vergelijken met vissen in de zee die niet weten wat water is terwijl ze er wel in zwemmen. Zoiets zie je ook bij de mens wat de elektromagnetische wereld betreft. En waar je je niet bewust van bent, ontken je.
Tekst: Ria Teeuw
Lees meer in de juni nummer van Spiegelbeeld Magazine